آدم‌هــا را سیــاه و سفیــد نـبـیـن. هـمــه رنـگــی‌انـد! مـنـتـهـا تـفـاوتـشـان در کــم‌رنـگـی و پـــررنـگــی‌سـت. تـنـهـا بـچـه‌هـا هستـنـد کـه پــاک و تــک‌رنــگ و یــک‌دسـتـنـد. هـر چــه کـوچـک‌تــر. دوسـت داشـتـنـی‌تــر. طـوری کـه اولیـن واکـنـش در مـقـابـل آنـهـا، یـک لبـخنـد صـادقـانـه اسـت:) امـا بـچــه‌هـا هــم کـه روز بـه روز بــزرگ‌تـر و کـامـل‌تـر شـونـد، بـیـشتـر پـاکـی‌شـان را از دسـت مـی‌دهـنـد. خلوتکده‌ای زیرِ نورِ چراغ برق
بازگشت، همه چیز را خراب می کند.
بُـعدِ پـانـزدهـم
کـه ,یـک ,روز ,بـچــه‌هـا ,هــم ,امـا ,امـا بـچــه‌هـا ,اسـت امـا ,بـچــه‌هـا هــم ,هــم کـه ,روز بـه
درباره این سایت