همیشه با گوش دادن به صدای مرتضی پاشایی برای دلِ خودم اشک می‌ریختم. اما امشب با صدایش، برایش اشک ریختم! یکی هست » برای من هم نوستالژیِ بغضِ آلود و خوشایندی‌ست که تا زنــده‌ام می‌توانم احساسش را شریکِ تنـهـایـی‌هایم کنم. حتمـا حـالِ گنگ و غـریبـی دارد که بدانیم زیــاد زنـده نخواهیـم مانـد! کـاش مرتضی نمی‌مُـرد. کـاش سرطان مـی‌مُـرد! امـا بـه قـول عمو پـورنگ؛ تـولـدت مبـارک مـرتضـی جـان. دیـگـه نگـرانـت نیستـم. خلوتکده‌ای زیرِ نورِ چراغ برق
بازگشت، همه چیز را خراب می کند.
بُـعدِ پـانـزدهـم
مرتضی ,کـاش ,اشک ,مـی‌مُـرد ,سرطان ,امـا ,نخواهیـم مانـد ,زنـده نخواهیـم ,زیــاد زنـده ,مانـد کـاش ,کـاش مرتضی
درباره این سایت